اثر یک دوره برنامه تمرینی شنا بر سطوح فاکتور القایی هایپوکسی ریه نوزادان موش های باردار

زمینه و هدف : مسلم است که محیط رحم و دوره جنینی به طور عمیقی بر سلامتی و رشد پس از تولد اثر می گذارد و فعالیت hif-1α در دوره زندگی جنینی و پس از تولد ضروری است. هدف این مطالعه بررسی تاثیر یک دوره تمرینات استقامتی شنا در دوران بارداری موش های نژاد ویستار بر سطوح فاکتور القایی هایپوکسی ( hif-1α ) ریه ی نوزادان به عنوان عامل کلیدی تنظیم کننده اکسیژن آن ها بود. روش بررسی: تعداد 16 سر موش ماده ی نژاد ویستار و وزن تقریبی 200-180 گرم پس از دو هفته آشنایی با محیط جدید و استرس ناشی از آب و سپس بارداری به دو گروه شنا و کنترل تقسیم شدند. برنامه تمرینی شنا از روز اول بارداری شروع و در طی سه هفته به مدت 60 دقیقه در روز ادامه پیدا کرد. نمونه گیری بافتی از ریه نوزادان موش ها دو روز پس از تولد انجام شد. غلظت hif-1α ریه با استفاده از روش الایزا ( elisa ) تعیین گردید. تجزیه و تحلیل آماری یافته ها با استفاده از test - i ndependent t در سطح معنی داری (05/0 ≥ p ) انجام شد. یافته ها: یافته های تمرین شنا موجب افزایش معنی دار (001/0 p< ) سطوح hif-1α ریه نوزادان در مقایسه با گروه کنترل شد. علاوه براین افزایش غیر معنی داری در وزن و نیز وزن ریه نوزادان گروه تمرین شنا مشاهده شد. نتیجه گیری: یافته های پژوهش سطوح hif-1α را برای رشد ریه جنین به عنوان عنصر ضروری پیشنهاد می کند. علاوه براین بررسی بیش تر سطوح hif-1α پس از تولد و در شرایط تمرینی مختلف می تواند تحلیل مناسب تری را بر اساس یافته های این پژوهش در اختیار قرار دهد.